Κρίς Κόουλμαν - Η ιστορία ενός άλλου «special»

Κρίς Κόουλμαν
Τα μαλλιά του μπορεί να παραμένουν κατάμαυρα αλλά ο «Cookie» όπως ήταν το παρατσούκλι του τα χρόνια που φορούσε ποδοσφαιρικά και σορτσάκι, υποστηρίζει πως είναι συνέχεια αγχωμένος. Ζει το παιχνίδι από τον πάγκο όπως και τότε. Τότε, πριν το σοβαρό τροχαίο που έκοψε άδοξα το νήμα της καριέρας του, στην ηλικία των 31. Οι σφυγμοί του από τον πάγκο αγγίζουν εκείνους που έπιανε μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

Του γηπέδου της αγαπημένης του Σουόνσι της οποίας είναι οπαδός (με τους « κύκνους» κατέκτησε και δυο Κύπελλα Ουαλίας σαν ποδοσφαιριστής), της Κρύσταλ Πάλας με την φανέλα της οποίας σκόραρε και 16 γκολ σε 143 εμφανίσεις αφού ο τότε προπονητής του από αμυντικό τον μετέτρεπε συχνά πυκνά σε επιθετικό, (οι οπαδοί των αετών μάλιστα τον ψήφισαν στις κορυφαίες προσωπικότητες της ομάδας), της Μπλάκμπερν η οποία ξόδεψε 3 εκατ. λίρες για να τον φέρει στο «Ίγουντ Παρκ» την επόμενη χρονιά της κατάκτησης του πρωταθλήματος το 1995, της Φούλαμ για την οποία δεν δίστασε να υποβιβαστεί δύο κατηγορίες αναγκάζοντας την να ξοδέψει 2 εκατ. λίρες, ποσό ρεκόρ για τα δεδομένα της κατηγορίας!

Με εκείνον να παίρνει με το καλημέρα το περιβραχιόνιο του αρχηγού, υπό τις οδηγίες του Κίγκαν, οι «κότατζερς» θα ανέβουν κατηγορία και όλα δείχνουν πως είναι θέμα χρόνου ο κορυφαίος αμυντικός εκτός Πρέμιερ, να οδηγήσει την ομάδα στα μεγάλα «σαλόνια». Η σεζόν μάλιστα 2000-01 θα αρχίσει ιδανικά, με τον Τιγκανά να έχει αναλάβει πλέον τα ηνία της ομάδας που μοιάζει ασταμάτητη, ωστόσο θα έρθει η αποφράδα εκείνη ημέρα της 2ης Ιανουαρίου… Λίγες μόλις ημέρες μετά το ισόπαλο αποτέλεσμα κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ένα τροχαίο θα του προκαλέσει πολλαπλό κάταγμα στο πόδι! Η συμμετοχή του σε έναν αγώνα «ρεζέρβων» τον Μάρτιο του 2002 θα ήταν απλά η ταφόπλακα στα όνειρα του 32χρονου Κόουλμαν να αγωνιστεί ξανά σε υψηλό επίπεδο…

Ζωντανός από τον «αργό θάνατο»

Για αυτόν, το γεγονός να μην ξαναπατήσει χορτάρι ισοδυναμούσε με αργό θάνατο… Και πάνω που πάσχιζε να προσανατολιστεί στην ανήλιαγη πραγματικότητα με τα νέα τραχιά δεδομένα έβαλε σε τροχιά αυτό που πρόσταζε η καρδιά του…

Ποτίζοντας με πίστη το δέντρο της θέλησης, άρχισε να εξυφαίνει την επιστροφή του στο προσκήνιο και σε ηλικία 33 ετών γινόταν ο νεότερος τεχνικός στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ διαδεχόμενος τον Τιγκανά στον πάγκο της Φούλαμ και η αιτία να επιτρέψει η FIFA τις απεριόριστες αλλαγές στα φιλικά.


Έφταιγε το πλυντήριο!

Ο οικονομικός περιορισμός με τον οποίο ήρθε αντιμέτωπος στη Φούλαμ και η εμπειρία από μια διοίκηση που κάθε χρόνο πουλούσε τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του όπως οι Έντουιν φαν ντε Σαρ, Λουίς Σαχά, Στιντ Μαλμπρανκ και Λουίς Μπόα Μόρτε, (παρόλα αυτά ο ίδιος κρατούσε άνετα την ομάδα στην Πρέμιερ), ήταν η καλύτερη παρακαταθήκη και οιωνός πως το έργο του στην Ισπανία θα ήταν εξίσου επιτυχημένο.

Και ήταν! Η αλλαγή ωστόσο προσώπων στη διοίκηση της ομάδας, θα σταθεί ανυπέρβλητο εμπόδιο. Οι τεταμένες σχέσεις του Κόουλμαν με τον νεοεκλεγέντα στον προεδρικό θώκο Ινάκι Μπαντιόλα, δεν θα ζεσταθούν ποτέ από τη ζέστη του Σαν Σεμπαστιάν και μοιραία θα επιφέρουν το διαζύγιο, παρά τη μια ήττα σε δώδεκα αγώνες!





Ο ίδιος πάντως θα βάλει και αυτός το λιθαράκι του προκειμένου να χτιστεί αυτή η ιδιόμορφη σχέση. Συγκεκριμένα θα αργήσει μιάμιση ώρα σε μια συνέντευξη Τύπου με τους ανθρώπους της ομάδας να μην τον βρίσκουν στο κινητό. Όταν τελικά εμφανίζεται, θα ισχυριστεί πως είχε κάποιο πρόβλημα με το πλυντήριο και πλημμύρισε το σπίτι του, για να αποδειχθεί αργότερα πως το μόνο πρόβλημα που είχε ήταν με το ξυπνητήρι και το μόνο που «γύριζε» ήταν το κεφάλι του, μετά τα ποτά στο χθεσινοβραδινό πάρτι!

Θλιμμένος θα σχολιάσει πως αφήνει μια εξαιρετική ομάδα και ο 37χρονος πλέον τεχνικός θα αναλάβει τα «ηνία» της Κόβεντρι, κατακτώντας μάλιστα το Φεβρουάριο του 2009, το βραβείο του «προπονητή του μήνα». Κατά τη διάρκεια της καριέρας του θα κερδίσει πιστούς θαυμαστές για τα λίγα λόγια και την πολλή δουλειά, αποδεικνύοντας πως ακόμα και οι … «special» μάνατζερ χρειάζονται συμβουλές.


«Ο Μουρίνιο είναι ομορφότερος, εγώ ψηλότερος»!

Ο Ζοζέ Μουρίνιο δεν θα διστάσει να ρωτήσει τη γνώμη του σε θέματα προπονητικής κάθε που θα συναντιόντουσαν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο Κόουλμαν ήταν από τους ελάχιστους που κατάφεραν να σπάσουν τον κώδικα του κορυφαίου τεχνικού, νικώντας τον με τη Φούλαμ ενώ είχε προειδοποιήσει τους ανθρώπους της Τσέλσι πως είναι αδιανόητο να αφήσουν τον Μουρίνιο να φύγει και θα αντιληφθούν μετά το μεγάλο λάθος τους.

Ο «special one» θα τον χαρακτηρίσει κορυφαίο άνθρωπο και μάνατζερ ενώ θα είναι από τους πρώτους που θα του τηλεφωνήσουν για συμπαράσταση όταν γίνεται γνωστή η απόλυσή του. Ο Κόουλμαν σε ερώτηση σχετικά με το πού πηγάζει η ασυνήθιστη συμπάθεια του Μουρίνιο προς άλλο μάνατζερ και αν στον ίδιο βλέπει κάτι από τον εαυτό του, θα απαντήσει με τη γνωστή αίσθηση του χιούμορ που τον διακατέχει. «Ίσως, δεν ξέρω. Ξέρω ότι είμαι πολύ ψηλότερος απ 'αυτόν, αλλά αυτός είναι ομορφότερος από μένα»!


Ο Πατριώτης Κόουλμαν

Ουαλός γαρ (με 32 συμμετοχές στην Εθνική), η υπερηφάνεια που πηγάζει από μέσα του για την Ουαλία, θα αποτελέσει φάρο σε κάθε λυκαυγές της καριέρας του. «Πρέπει να έχω τον Ίστγουντ υγιή πρώτα για την Κόβεντρι γιατί είναι δουλειά μου και πληρώνομαι γι αυτό. Όταν είναι υγιής σας υπόσχομαι πως αν χρειαστεί θα τον φέρω εγώ προσωπικά στην Ουαλία για να παίξει με την Εθνική.

Έχω παίξει και εγώ για την Ουαλία και προτιμούσα να παίζω για τη χώρα μου παρά για οποιοδήποτε κλαμπ στο οποίο έπαιξα. Λατρεύω την Ουαλία, είμαι πατριώτης, αυτό δεν αλλάζει» είχε πει χαρακτηριστικά για τον συμπατριώτη του ποδοσφαιριστή Φρέντι Ίστγουντ που ήταν τραυματίας και θα έχανε ένα παιχνίδι της εθνικής του ομάδας. Ο πάγκος της ίσως αποτελεί μακροπρόθεσμη φιλοδοξία του Κόουλμαν, αλλά προς το παρόν έχει πάρα πολλά να πετύχει σε συλλογικό ακόμη επίπεδο. Και αν οι ταυρομαχίες ήταν μια παράδοση που ο ίδιος φαινόταν λιγότερο πρόθυμος να αγκαλιάσει, τα άλογα είναι σίγουρα πιο ελκυστικά.












«Μερικές φορές δεν ξέρω αν εγώ είμαι αλαζόνας ή όχι, αλλά ποτέ δεν συνήθιζε να με διακατέχει κανένας φόβος. Σε όποιο γήπεδο, όποιον αντίπαλο και αν αντιμετώπιζα... Πάντα ένιωθα ότι οτιδήποτε στεκόταν εμπόδιο στο δρόμο μου θα το ξεπερνούσα» υποστήριξε κάποτε…

Καβάλα σε ένα «βυσσινί άλογο» θα είναι σίγουρα πιο εύκολο…


Συντάκτης: Βαγγέλης Καρακώστας, OnSports.gr