Η Μαύρη θύελλα και η ΑΕΛ

Οπαδοί της "Μαύρης Θύελλας"

Πρίν λίγους μήνες οι μεγαλομέτοχοι του Αστέρα Τρίπολης, Μπάκος και Καϋμενάκης, έκαναν πρόταση συγχώνευσης της ομάδας της Αρκαδίας με την Καλαμάτα. Οι οργανωμένοι της Καλαμάτας ήταν κάθετα αντίθετοι σε οποιαδήποτε περίπτωση συγχώνευσης. Σκέφτηκαν ότι δεν μπορούν να "αντέξουν" το Αστέρας δίπλα στο όνομα της Καλαμάτας.

Αποτέλεσμα; Η Καλαμάτα έπεσε στην Γ' εθνική και επειδή δεν κατέθεσε τα "χαρτιά" της ούτε στην Γ', σήμερα έπεσε στην Δ' Εθνική! Κι όλα αυτά επειδή οι "οργανωμένοι", δεν μπόρεσαν να δουν την κρίσιμη στιγμή, ποιο είναι το συμφέρον της ομάδας, δεν μπόρεσαν να δούν "μπροστά". Με λίγα λόγια ήταν πολύ συντηρητικοί για να αντέξουν μία τέτοια αλλαγή.

Δεν είναι λίγες οι ομάδες ή ακόμη και λαοί ολόκληροι, που δεν είδαν την κρίσιμη στιγμή στην ιστορία τους, δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν τις εξελίξεις και αποδυναμώθηκαν ή ακόμη και εξαφανίστηκαν από προσώπου γής.

Το ραντεβού με την ιστορία

Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκεται και η ΑΕΛ. Ο Πηλαδάκης, αποφάσισε να κάνει μία μεγάλη αλλαγή. Νέος άνθρωπος με φιλοδοξίες, αποφάσισε να αγοράσει μία ομάδα με "βαριά" φανέλλα, γιατί πολύ απλά, ήθελε η ομάδα του να έχει την δυνατότητα και την προοπτική, να πρωταγωνιστήσει στο μέλλον.

Δηλαδή να "βγαίνει" σταθερά στην Ευρώπη, να πάρει Κύπελλα, να κατορθώσει κάποια στιγμή να βγεί στο Champions League και τέλος, να κατορθώσει το ακατόρθωτο, να πάρει ένα Πρωτάθλημα. Ναί, καλά διαβάσατε. Κάποια στιγμή στο μέλλον, με μία πολύ καλή ομάδα, αλλά και με τις συγκυρίες και την τύχη που πάντα χρειάζεται μία ομάδα, να πάρει το Πρωτάθλημα.

Για να γίνουν αυτά τα όνειρα πραγματικότητα, χρειαζόταν υποδομές, προπονητικά κέντρα, έμψυχο υλικό, αλλά κυρίως ένα ολοκαίνουργιο, υπερσύγχρονο, Ευρωπαϊκών προδιαγραφών γήπεδο. Και όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, εντελώς μόνος του, ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ!

Ο Πρόεδρος της ΑΕΛ

Υπάρχει μία ακόμη προϋπόθεση όμως, για να πρωταγωνιστεί η ΑΕΛ και αυτή είναι τα εισιτήρια διαρκείας. Δεν υπάρχει προηγμένο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα, που μία πρωταγωνίστρια ομάδα (μέσα στην 3άδα του πρωταθλήματος), να έχει λιγότερα από 7.500 διαρκείας.

Ήρθε λοιπόν αυτή η κρίσιμη στιγμή, η στιγμή που έρχεται στις ιστορίες όλων των ομάδων και ανάλογα με την έκβαση τους, η ομάδα πρωταγωνιστεί ή ξεκινάει η αρχή του τέλους ενός ιστορικού σωματείου και η επιστροφή στην μιζέρια.

Το 2010 είναι η χρονιά που θα θυμόμαστε όλοι, επειδή η ομάδα έφτασε τα 7.500 διαρκείας και έκανε το άλμα στην ιστορία της ή επειδή τελικά οι φίλαθλοι της ομάδος, "οργανωμένοι" και μή, δεν μπόρεσαν να δούν "μπροστά" και ήταν πολύ συντηρητικοί για να αντέξουν τις τεράστιες αλλαγές που έφερε ο Πηλαδάκης.

Οι όποιες ενστάσεις, κατανοητές οι περισσότερες, δεν είναι ικανές να δικαιολογήσουν σε καμία περίπτωση την απουσία ενός φιλάθλου της ΑΕΛ, από το ιστορικό ραντεβού με την ιστορία του συλλόγου. Πόσο μάλλον αν είναι "οργανωμένος", από την πόλη της Λάρισας.

Καμιά δικαιολογία...

Ακολούθησε τον «Επιβήτωρ» στο twitter και στο facebook